7 Σεπ 2012

Άλτ! HTC? Ψηλά τα κέφια!

Ίσως θα έπρεπε να ασχολούμαι με σοβαρότερα πράγματα αυτή την περίοδο, αλλά αυτός φρονώ είναι ο ρόλος της σύγχρονης Ελληνίδας μάνας. Μπορεί να μην πλέκω κάλτσες ή να μην μεταφέρω προμήθειες στο μέτωπο (υπάρχει και κανένας πόλεμος εξάλλου;) αλλά νιώθω πως οφείλω να διατηρώ αφράτο το έδαφος για να φυτρώνει η καθημερινή μας ανεμελιά και να αναπτύσσονται σωστά τα απαραίτητα παιδικά χάχανα ξεχορταριάζοντας τις μαύρες ειδήσεις, πετώντας απ' το παράθυρο τα δυσοίωνα προγνωστικά λιθάρια που πέφτουν από το μυαλό μου...
Μπέρδεμα ε; Και που να δεις στην πράξη!.. Για να το κάνεις αυτό, πρέπει να είσαι ο ίδιος σε άριστη φόρμα. Αλλά δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς, εξάλλου από το περιβόλι με τα χάχανά τους τρέφομαι μερικώς κι εγώ, και δεν είναι καιρός για δίαιτες.
Και οι μικρές χειροτεχνίες είναι από αυτά που με κρατάνε σε φόρμα! Αν κι εχθές το βράδυ φούσκωσα με ένα χειροποίητο τσαντάκι για το κινητό (HTC, τίτλος ανάρτησης; και όχι, δεν πήρα άη... άσε που θα το 'χανα πάραυτα.) που πάντα και παντού ξεχνάω. Φεύγουμε για το τελευταίο αναμνηστικό καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο πριν χώσουμε για τα καλά τα κεφάλια μέσα, για ένα μέρος που όποτε πάω χάνω το κινητό μου και το ξαναβρίσκω στην επιστροφή, κατά κάμποσες αναπάντητες βαρύτερο. Μπορεί στο βάθος να μην το αγαπάω, να μην ήθελα να έχω καν κινητό και να μην το χάνω και τόσο... αθώα, ή ακόμη και να θέλω υποσυνείδητα να μετράω αναπάντητες, αλλά οι συνθήκες μου επιβάλλουν το mobile-wearing.
Οπότε, να η λύση για να νικήσω την απώθησή μου. Για να το έχω πάνω μου κι εκεί που δεν χρειάζεται τσάντα, αλλά κι όταν έχω τσάντα, να μην χάνω την κλήση μέχρι να το ψαρέψω από μέσα.

Δεν έχει αναλυτικές οδηγίες γιατί η ώρα ήταν άγρια κι αντί να φιάχνω βαλίτσες είχα κολλήσει με το τσαντάκι μου, είναι όμως πολύ απλό. Δύο κομμάτια δέρμα που είχα από παλιά και λίγες βελονιές. Μπορεί κάλλιστα να γίνει και με υφάσματα και σε άλλα σχέδια ζώων, η μύτη των οποίων γίνεται το θηκάκι του κινητού. Έκανα μερικά προσχέδια ωραιότατα, αλλά όπως είπαμε, η ώρα, αι βαλίτσαι, τέλος πάντων αυτή είναι η πιο πρόχειρη εκδοχή του και με υλικά που ήδη είχα σπίτι. Ελπίζω να σας αρέσει.
Σακ βουαγιάζ!

2 σχόλια:

  1. Α, μα είναι πολύ καλό! Στέκεσαι πολύ καλά στο ρόλο σου, άξια, άξια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ευχαριστώ Στέλλα! και για την ιστορία, τελικά ξέχασα και το τσαντάκι και το κινητό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή